Spotkanie opłatkowe osób niewidomych w Siemiatyczach

Spotkać się w gronie bliskich osób, podzielić się opłatkiem, zaśpiewać kolędy – tak niewiele i tak dużo, zwłaszcza gdy dotyczy to osób starszych, samotnych czy dotkniętych niepełnosprawnościami. Dlatego spotkania opłatkowe organizowane w przedświątecznym czasie są ważne i potrzebne z różnych powodów, jak podtrzymanie tradycji, ale też budowanie więzi międzyludzkich. W czwartek, 12 grudnia w Siemiatyczach odbyło się opłatkowe spotkanie integracyjne osób niewidomych i słabowidzących.

W powiecie siemiatyckim członkowie związku spotykają się jesienią, kiedy obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Białej Laski i zimą, by złożyć sobie życzenia i podzielić się opłatkiem – dwa razy w roku pokonują bariery – te architektoniczne czy komunikacyjne, by przez chwilę pobyć razem.

Tradycyjnie do Siemiatycz zaproszono członków związku z całego powiatu siemiatyckiego. Joanna Terlecka, wieloletnia przewodnicząca terenowego Koła PZN troszczy się, by zaproszenia dotarły do wszystkich zainteresowanych, wysyła je ale też dzwoni (nawet kilkukrotnie) by przypomnieć o spotkaniu i podkreślić, jak wyczekiwana jest każda osoba. Spotkania te dają osobom niewidomym i słabowidzącym możliwość bycia razem, w grupie, która w pełni ich rozumie i akceptuje.

W czwartkowym spotkaniu uczestniczyła tylko część zaproszonych osób, bo nie zawsze zdrowie pozwala by wyruszyć w drogę, a nieraz zwyczajnie nie ma czym dojechać. Były życzenia, dzielenie się opłatkiem, wspólny posiłek, upominki dla członków Koła, kolędowanie i długie serdeczne rozmowy, o takich zwykłych, codziennych sprawach, o planach na nadchodzące święta czy o trudnościach z jakimi trzeba się borykać każdego dnia. Wśród poruszanych spraw po raz kolejny pojawił się temat utrudnionej dostępności do transportu publicznego, czy braku połączeń autobusowych do dworca PKP. Jedna z pań opowiadała o zaplanowanej podroży do rodziny, ma już bilet na pociąg, zarezerwowane miejsce w wagonie, a do stacji PKP pojedzie pewnie wynajmując taxi. Jak porównywała, za przejazd kilku km zapłaci tyle samo co za podróż pociągiem przez pół Polski. Takie są te codzienne, zwyczajne problemy o których czasem chce się komuś opowiedzieć.

Życzymy wszystkim niewidomym i słabowidzącym, by świat ich zauważał, nie tylko od święta.
- Niech Boża Dziecina obdarza łaskami Was, Wasze rodziny, Waszych opiekunów i przewodników.