Jak kiedyś wyglądały ostatnie przygotowania do Świąt Wielkanocnych? /AUDIO/

Do Świąt Wielkanocnych przez cały Wielki Post przygotowujemy się duchowo. W ostatnim tygodniu przed świętami nabierają tempa także przygotowania zewnętrzne. Na dawnej polskiej wsi, przez cały okres Wielkiego Postu, jadano bardzo skromnie. Z kolei Wielkanoc była czasem, gdy stoły były obficie zastawione. Dlatego w Wielkim Tygodniu intensywnie zajmowano się przygotowaniami kulinarnymi.

Jak zwraca uwagę Agnieszka Kiersnowska, etnograf z Muzeum Rolnictwa w Ciechanowcu, był to czas wypiekania babek, mazurków i chleba. U bogatszych gospodarzy wędzono wędliny – jednak na taki luksus nie każdy mógł sobie pozwolić.

Przygotowywanie świątecznych potraw było niegdyś obwarowane licznymi zasadami, których przestrzeganie miało zagwarantować np. udane wypieki. W kuchni niewskazana była pomoc mężczyzn, szczególnie przy pieczeniu wielkanocnych bab.

Wszystkie potrawy, które miały zostać spożyte podczas świąt, w Wielką Sobotę trafiały do poświęcenia. Panowało przekonanie, że niegodnym zachowaniem byłoby spożywanie w czasie Świąt Wielkanocnych pokarmów, które wcześniej nie zostały poświęcone.

Wśród wielu innych przygotowań do Wielkanocy swoje miejsce miały również porządki. Także dawniej sprzątanie miało ogromne znaczenie – wiejskie chaty starannie zamiatano, a glinianą podłogę wysypywano świeżym piaskiem. Wysprzątane domostwa przyozdabiano, wykonując np. papierowe firanki.

Wszystkie przygotowania, zarówno duchowe, jak i zewnętrzne, podkreślały rangę zbliżających się świąt. Każda gospodyni miała przy tym okazję pokazać się z jak najlepszej strony – dużą wagę przywiązywano zarówno do wypieków, jak i do wyglądu oraz zawartości święconki.

Jak na dawnej polskiej wsi przeżywano ten czas? Jak wyglądały ostatnie dni przed świętami?

O tym Agnieszka Bolewska-Iwaniuk rozmawiała z Agnieszką Kiersnowską, kierownikiem Działu Etnograficznego w Muzeum Rolnictwa im. ks. Krzysztofa Kluka w Ciechanowcu.