Poezja i proza w siemiatyckiej bibliotece

Piszą poezję, piszą prozę, dzielą się emocjami, przelewają je na papier, tym razem mieszkańcy powiatu siemiatyckiego swoją twórczość prezentowali w ramach II edycji „Festiwalu poezji i prozy lokalnej”. Wydarzenie odbyło się w czwartek, 12 października, a jego organizatorami byli - Stowarzyszenie Klub Literacki w Siemiatyczach i Miejska Biblioteka Publiczna im. Ks. Anny Jabłonowskiej w Siemiatyczach.

Każdy autor mógł zgłosić jeden autorski utwór literacki pisany w dowolnej formie – poezji lub prozy, podczas Festiwalu każdy sam prezentował swój utwór.

Oceny treści i sposobu prezentacji dokonało jury konkursowe w składzie: Marta Waszczeniuk, Zofia Stypułkowska, Maria Marciniak i Katarzyna Kasperuk. Swój własny ranking prowadziła te publiczność, a oto wyniki Festiwalu:

I miejsce Adam Wojciech Stępiński „Monsieur Chagall w Siemiatyczach”
II miejsce Barbara Zagubień „Laseczka”
III miejsce Katarzyna Borowik „Koniec lata”
Nagroda publiczności Mikołaj Żabiński „Święta Góra”
Wyróżnienie Komisji Iwona Małyszczuk „Chciałabym...”

Wszyscy uczestnicy Festiwalu otrzymali pamiątkowe dyplomy, a zwycięzcy nagrody rzeczowe. Jedną z nagród jest też publikacja utworu na łamach czasopisma „Ścieżki Literackie”.

Wydarzenie zrealizowano w ramach zadania „Trzydzieści lat minęło – sympozjum z piknikiem w tle” dofinansowanego ze środków Starostwa Powiatowego w Siemiatyczach - w zakresie wsparcia realizacji przedsięwzięcia z zakresu kultury, sztuki, ochrony dóbr kultury i dziedzictwa narodowego.

Festiwal był świętem słowa, bo to ono królowało – słowa właściwie ułożone, splecione w wersy, wyrecytowane przed zgromadzoną publicznością były bardzo rożne, dotykały różnorodnych tematów, miały różną formę, rożny bagaż emocji. Niektóre zachwycały w sposób szczególny, inne nieśmiało bawiły. Z pewnością wszystkie płynęły prosto z dusz ich twórców, którzy prezentowali swoje teksty z ogromnym wzruszeniem.

Jak powiedziała jedna z uczestniczek, nie chodzi o wygrane, o nagrody, ale o wspólne czytanie wierszy i prozy. Dla każdego z nas to bardzo ważne, by móc głośno przeczytać swój utwór, podzielić się nim z innymi i mieć te swoje 5 minut, gdy ciszę biblioteki przerywa tylko czytany wiersz. - Jesteśmy ludźmi bardzo wrażliwymi, piszemy o tym co mamy w sobie – mówiła inna z uczestniczek Festiwalu.